WANDA, CO NIEMCA NIE CHCIAŁA

We wsi o nazwie Mogiła

Powstała Nowa Huta

Nie każdy wie, że tutaj

Księżniczki Wandy jest mogiła.

Kurhan wysoki. Piaszczysta ścieżka

Prowadzi żmudnie me stopy pod górę.

Upał, co dawno zabiłby kurę

Myśli-skowronki wypuszcza z mieszka.

O księciu Kraku, który ponury

Wygłaszał mowę do swojej córy:

Krak:

Proszę Cię, Wandziu, porzuć kądziel,

Wyjdź za mąż, cóż, że Niemiec,

Że alkoholik i odmieniec

Rzymska maksyma mówi: rządź i dziel.

Wanda:

Ach tatku, cóż to za wymoczek

Na łysej głowie ledwie jeden kłaczek

I choćby mi dawał ełro kilka taczek

Nie dostanie tego, co mój jurny Smoczek.

Ja prosta dziewczyna spragniona jantaru,

Muszelek, paciorków, gładkiego perkalu,

Miodu, piwa i wina w piwnicy gotyckiej,

Zapinki scytyjskiej, plecionki celtyckiej.

Krak:

Ach córuś, choć w twej głowie Celci*

Inny wyznaczam w życiu cel ci.

Tyś przyszła królowa Polaków,

Przestań chadzać ze Smokiem w pole maków.

Patrzy na ciebie i Gniezno i Kraków

Łatwym jesteś celem dla "Faktu" pismaków.

Z Dratewką się włóczysz nocami po pubach,

gustujesz w okowicie i z Grodzkiej kebabach.

Nocną kiełbasę z Grzegórzek bierzesz na przystawki,

Lubisz burdy, hałasy i damskie ustawki.

Wanda:

Lepszy na Grzegórzkach kąsek lada jaki,

Niźli w Berlinie przysmaki.

Taką decyzję Wanda podjęła

Wracając nad ranem z nocnej popijawy.

Wpadła do Wisły, no i utonęła.

I zakończyła swoje ziemskie sprawy.

*LP

Lipec 2009

W dziedzińczastym narożu 
Przed ciekawskich wzrokiem 
Spędzałem ukryty długie godziny. 
Czochrając grzbietem o czakram kamienny 
Zdarłem trzy pary zwierzchniej odzieniny. 
Na próżno mędrcy uzbrojeni w szkiełko 
Kością słoniową próbowali kusić 
Do porzucenia wiary prasłowiańskiej zmusić, 
Bym jako miedź brzęcząca, czy puste pudełko 
był...